მელანქოლია მონაგონია

ვკეტავ კარებს
და
როგორც სამართებელს - ლურჯ ვენაზე,
ვატარებ ღამეს.

ბოლო წინადადება,
ბოლო ზმანება...
და ბოლო შეხება - 
გამარღვეველი ბაგეთა...

მადგას ენაზე.

***

ვკეტავ ოთახის კარებს,
იმის იმედით,
რომ შესასვლელთან 
უიმედოდ დაიყვირებ ჩემს სახელს
და ნერვიულად მოსპობ საკეტს.


25 მარტი, 2023წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

@ კონტაქტი