* * *

ამაოებაში, ნაპირზე გათოშილს,
სხვა ქვებსავით მზის სხივი მათბობდა,
თურმე ვიღაცას, ციდან შობილს,
შევუგდივარ დიდ, მღელვარ მდინარეში,
ცოტა ხანს ამაშხეფა, მასველა,
და მალევე,
მღელვარ სიცოცხლის საწადელი ჩამომშრა; 

მრიყავენ ტალღები, 
და ბრბოს ფეხები,
კვლავ ნაპირისკენ,
ამაოებით ვხურდები ისევ; 

ვინმეს ხელიდან,
ალბათ მდინარისკენ,
მალე კვლავ გავიფრენ.


5 აგვისტო, 2021წ.
იკო.