ამ გარემოცვის შემსწრე
ფანჯრებს ვღებავ კედლისფრად. ახლა აზრი აქვს მოთმენას... ძალა აღარ მაქვს... შემადარე უძრავ ქვას... აზრი აღარ აქვს სიტყვის დაძვრას. *** მომწონდა, როცა მეშინოდა გარდაცვალების. ალბათ არცერთ ამინდს ჩემთვის არცერთი მიმიკა მოჰქონდა... აღარც შიში მაქვს გარდაცვალების, და აღარც შენი არსებობით, თავის წამების. 18 ივნისი, 2023წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი