ამ გარემოცვის შემსწრე


ფანჯრებს ვღებავ
კედლისფრად.

ახლა აზრი აქვს მოთმენას...
ძალა აღარ მაქვს...
შემადარე უძრავ ქვას...

აზრი აღარ აქვს
სიტყვის დაძვრას.

***

მომწონდა,
როცა მეშინოდა გარდაცვალების.

ალბათ არცერთ ამინდს
ჩემთვის არცერთი მიმიკა მოჰქონდა...

აღარც შიში მაქვს გარდაცვალების,
და აღარც შენი არსებობით,
თავის წამების.


18 ივნისი, 2023წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი