ნარინჯისფერი, უკიდეგანო


ჩემი სახე
ბუნდოვნად მოჩანს
ზღვის ზედაპირზე.

ნაკერი მადევს პირზე,
და მე მიცნობენ,
როგორც უხილავ მგოსანს.

***

ოთახის
თეთრი
კედლები
წითლად დავნამე,
და ახლა შენს კართან
ჩემი არსება უკანასკნელად მომაქვს.


6 ივლისი, 2023წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი