running into a glass wall
ჩემი ნებით, უხასიათოდ ვახავსდები შუშის კედელს, და ვიაზრებ, რომ ახლა ყველა სირთულე უბრალოდ მონაგონია. *** მიყვარდი, როგორც ზღვა, თოლიას... პატარა, სარკმლისებრ ჭრილში ექვსი რკინის ზოლია... თურმე რამდენი რამე მცოდნია. 1 სექტემბერი, 2023წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი