თუ ასე ძალიან გინდა, რომ ღმერთი იყო...


სახე-წაშლილი ვზივარ,
და გნატრობ, როგორც
ვენახი ნატრობს ტალავერს.

მჭამს იმის იმედი,
რომ ყველაფერი დროებითი,
წარმავალია...

ეს აპათია სამუდამოა,
ამ აპათიას ვაღმერთებ.


2 სექტემბერი, 2023წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი