ერთხელაც გაიღიმე

შავი მონასტრის
შავ ტაძარში ვდგავარ,
და მე ახლა
სიბნელით შემოსილი მონაზონი ვარ...

ამ სიბნელეში,
ამ სიჩუმეში,
ამ უხილავ კუთხეში...
 - უბრალოდ მონაგონი ვარ...

***

ამ შავი, ჩუმი მონასტრის
ბაღში დავდივარ...
აპათიის ნერგებზე
პირქვე ვაგდივარ...


15 სექტემბერი, 2023წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

@ კონტაქტი