სადღაც, შუაში

მოგონებათა ლანდი ფარავს
ჩემს თაფლისფერ თვალებს.

ახლა
ცივი,
მარტოობის სითბოთი დასეტყვილი,
ჩემი თვალებისფერი მიწა მფარავს...

ეს სიმარტოვე, 
ეს სითბო მკლავს...
და მორიგი შეხების მოლდინში
ვითვლი წამებს.

***

შენი უთავბოლო მზერა ფარავს
ჩემს მიწისფერ თვალებს.

ეს მარტოობა,
ეს სითბო,
ეს ლოდინი მკლავს.


27 სექტემბერი, 2023წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

@ კონტაქტი