ხაზებს ვაგროვებ მუჭში, მე ვარ მუნჯი
ოქტომბრის მზეს გვამივით თეთრ პირ-სახესთან ვუდგავარ, ვდგავარ, თმა-გაწეწილი, და ახლა თვითონ ვარ ჩემი ყოველი ვერლიბრი. *** ჩემი გუნების სიბნელით, ჩემი გუნების ფერით, ღამედ ვღებავ დღეს. მე ღამეს, ღამის ჰანგებს ვუყვარვარ... თუმცა ერთი ვარდით ხელში მზის პირ-სახეს ვუდგავარ... ახლა თვითონ ვარ, ჩემი ყოველი, არეული ვერლიბრი... უგონოდ ვდგავარ, თმა-გაწეწილი. 20 ოქტომბერი, 2023წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი