ნასვამი
ვაგროვებ და გამხმარ ტოტებზე ხელახლა ვკინძავ ძველ, აკუწულ ფოთლებს. დასასრულამდე ვერაფერი ძლებს... და ეს სიცივეც ეცნობათ ჩემს ძვლებს... (კვდება ყველა). *** რაღას, ან ვიღას მივაპყრო მზერა? ...მთელი ცხოვრება ჰგავს ფოტოთა სოფელს... 16 ნოემბერი, 2023წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი