Vanda Lisa
შავად გადაღებილ, ხის ქუსლებზე, დგას, შავ სარაფანში მალავს თავს ჩემი ბოლო იმედი. მე ვუყურებდი ცას, დავყურებდი ჩემს თეთრ გვამს, რომელსაც ჩემი ეზოს მწვანე მიწა ახლაც ჭამს... ...და ვერა, ვერა, ვერსად ვიპოვნე ჩემი სულის განმწმენდი... 29 იანვარი, 2024წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი