Helen


არ მჯერა,
რომ, ახლა, შენ ხარ უცხო...
რომ შენი კულულები,
გრძელდებიან,
კულულდებიან,
და ალბათ, კიდეც გაჭაღარავდებიან,
უფრო...
თან უჩემოდ...
Helen, მისმინე, ჩემი ბრალია...
ჩემი ბრალია...
რომ ჩვენ არ გვაცვია
თბილისის წვიმის თბილი მანტია.


16 თებერვალი, 2024წ.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი