no profile pic

დღისით, 
ჩამქვრალი ლამპიონები
ჰგვანან 
შუაგული ზღვიდან
ამოწვდილ ხელებს.
...
შენი სხეულის ზღვაში
ვყრი
ლექსებს,
თუმცა,
ისინი მაინც
ვერასდროს აღწევენ
შენამდე,
ვერასდროს, ვერაფრით იძირებიან
ფსკერამდე.

მარტის
           სუსხი
                     და
                          უშენობის
                                         სიფერმკრთალე
მოსავენ
ჩემს
ხელის
მტევნებს.


11 მარტი, 2024წ.