წვიმის წვეთის ოდენა იმედის ამარა...

წვიმა ცეკვავს
ჩემს ფერკმრთალ სახეზე,
მკარნახობს, მიჩურჩულებს:
"დროა, დანებდე".
უნდა, მასავით,
სხივების მახვილით 
ვიტყობდე შრამებს,
ფერკმრთალ ტანზე...
...
...მაგრამ,
მე მინდა,
რომ აქ დავრჩე...
შენი სახლის ჩარაზულ კართან...
წვიმის,
და წვიმის წვეთის ოდენა
იმედის ამარა.


23 მარტი, 2024წ.

0 კომენტარი

@ კონტაქტი