BROKEN


ხეებს ფოთლები
ცრემლებივით სცვივათ
ჩემს ეზოში.
"გესმის?
გესმის
ჩვენი
გოდების?"
მესმის... ხეებო...
გჯერათ? არ ვიცი,
მაგრამ მეც, ნელ-ნელა,
ბებერი ქერქი თქვენსავით
მცვივა...
ჩემს მარტს
ერთადერთი მერცხალიღა შემოვრჩი...
გესმის?
გესმის
ღმერთო
ჩემი
გოდების?
განა, რა გთხოვე,
ტოლფასი, ამ მოწოდების?
...
...მე მინდა
ვიყო
ადამიანი...


31 მარტი, 2024წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი