BROKEN
ხეებს ფოთლები ცრემლებივით სცვივათ ჩემს ეზოში. "გესმის? გესმის ჩვენი გოდების?" მესმის... ხეებო... გჯერათ? არ ვიცი, მაგრამ მეც, ნელ-ნელა, ბებერი ქერქი თქვენსავით მცვივა... ჩემს მარტს ერთადერთი მერცხალიღა შემოვრჩი... გესმის? გესმის ღმერთო ჩემი გოდების? განა, რა გთხოვე, ტოლფასი, ამ მოწოდების? ... ...მე მინდა ვიყო ადამიანი... 31 მარტი, 2024წ.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი