BROKEN


ხეებს ფოთლები
ცრემლებივით სცვივათ
ჩემს ეზოში.
"გესმის?
გესმის
ჩვენი
გოდების?"
მესმის... ხეებო...
გჯერათ? არ ვიცი,
მაგრამ მეც, ნელ-ნელა,
ბებერი ქერქი თქვენსავით
მცვივა...
ჩემს მარტს
ერთადერთი მერცხალიღა შემოვრჩი...
გესმის?
გესმის
ღმერთო
ჩემი
გოდების?
განა, რა გთხოვე,
ტოლფასი, ამ მოწოდების?
...
...მე მინდა
ვიყო
ადამიანი...


31 მარტი, 2024წ.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი