გამჭვირვალე


[act 1]

დარდის ამინდმა
რამდენჯერაც არ უნდა მომკლას,
მე ვემგვანები მათხოვარს,
ტაძრის ეზოსთან რომ ზის.

[act 2]

შენი შეხება,
ზუსტად ისეთია,
როგორც მეოხება, უფერო მზის...
უშენოდ, 
შენზე ფიქრი,
ჰგავს
ტოტზე შემორჩენილ, 
უკანასკნელ კვირტს...

[act 3]

ამ მარტოობამ,
რამდენი ტოტი უნდა მომჭრას?
რამდენჯერ უნდა მომკლას?
ნაოჭიან, უხორცო ტოტზე,
შენსავით შავი ყორანი მაზის.


15 მაისი, 2024წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი