გამჭვირვალე
[act 1] დარდის ამინდმა რამდენჯერაც არ უნდა მომკლას, მე ვემგვანები მათხოვარს, ტაძრის ეზოსთან რომ ზის. [act 2] შენი შეხება, ზუსტად ისეთია, როგორც მეოხება, უფერო მზის... უშენოდ, შენზე ფიქრი, ჰგავს ტოტზე შემორჩენილ, უკანასკნელ კვირტს... [act 3] ამ მარტოობამ, რამდენი ტოტი უნდა მომჭრას? რამდენჯერ უნდა მომკლას? ნაოჭიან, უხორცო ტოტზე, შენსავით შავი ყორანი მაზის. 15 მაისი, 2024წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი