satan's deathwish
სარეცელის ქვეშ, სიბნელის, სიკვდილის, უძრავი ტბაა. არც სათქმელი მაქვს... არც გზა... ჩემივე ეგო მყლაპავს... *** მე მოვკვდი, როგორც მარტირი... ...ხისგან გამოთლილ ქრისტეს, ჯვარცმაზე, მომტვრეულ მუხლებს ვუკოცნი... ... ...თან ჩემს წილ მწუხარებას ვითხოვ, საუკუნო ზამთრისგან, მარტივით. 20 მაისი, 2024წ. luggage boy [day_off:poem_N_5_"satan's_deathwish"]
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
2 კომენტარი
ძალიან კარგია, ბრავო.
გმადლობ,
გმადლობ,
გმადლობ.