totem of death

ჩემამდე
ძაფის ხიდია...
ჩემს მიწის გულზე,
ქვის ნაცვლად,
ძეგლი იდგა,
თავჩაქინდრული, ხელ-გაშვერილი,
უკვდავებისკენ.
შენ იდექი
ჩემს საფლავივით
მიწის გულზე...
ხელახლა მმარხავდი
აგვისტოს მწუხრზე...
სულო,
ჩემო,
მარტო ხარ! თუმცა,
აღარ დამწუხრდე...
სახლს
შენი გვამივით,
და ყვავილივით არ დაუჭკნე...
ჩემმა გულის ზღვამ
ყოველი, აქამდე არარსებული
ტალღა აიდიდა...
შენკენ გამოიშვირა...
...თუმცა,
ჩემამდე,
მაინც,
პატარა,
ძაფის
ხიდია.


19 ივლისი, 2024წ.

neleh