a vase full of ashes ~
I როცა, ტილოს ვხატავ, შენი ნაკვთების... შენი ჭმუნვების... ვცხედრდები... ...ვლურჯდები... ... ლურჯი იყო ყოველი ქუჩა, მკვდარივით ლურჯი. წვიმა გამომყვა შავ-თეთრ ფოტოდ... II წვიმა გამომყვა საუკუნო წუთად... მკვდრის ფერით, მე მგავდა ყოველი ქუჩა. სული ტაძარში მიმქონდა, ვგალობდი - ცოდვებს ვაქცევდი მთლიან მწუხრად... მოლბერტზე შენს ხატს ვწერდი... ვთვრებოდი შენი ნაკვთებით... ვფსალმუნებდი, თუმცა, ვკვდებოდი ჩუმად... ...უტყვად. *** (...შემმოსე ნათითურებით... ათი მიზეზით ხელში, თუ, რატომ მიყვარხარ, ვგავარ მოსეს). 10 აგვისტო, 2024წ. electro-ego-iko
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი