a vase full of ashes ~


I

როცა, ტილოს ვხატავ,
შენი ნაკვთების...
შენი ჭმუნვების...
ვცხედრდები... ...ვლურჯდები...
...
ლურჯი იყო ყოველი ქუჩა,
მკვდარივით ლურჯი.
წვიმა გამომყვა
შავ-თეთრ ფოტოდ...

II

წვიმა გამომყვა
საუკუნო წუთად...
მკვდრის ფერით,
მე მგავდა ყოველი ქუჩა.
სული ტაძარში მიმქონდა,
ვგალობდი - ცოდვებს 
ვაქცევდი 
მთლიან
მწუხრად...
მოლბერტზე
შენს ხატს ვწერდი...
ვთვრებოდი შენი ნაკვთებით...
ვფსალმუნებდი,
თუმცა, ვკვდებოდი ჩუმად... ...უტყვად.

***

(...შემმოსე
                 ნათითურებით...
ათი მიზეზით ხელში,
თუ, რატომ მიყვარხარ,
ვგავარ მოსეს).


10 აგვისტო, 2024წ.

electro-ego-iko

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი