003GASROLA : ტატო


ქარშია რომანტიკა,
თითქოს,
ცამ, მანტო მოახვია.
...
ის, მონარქია,
ო, დიდებული...
მე, მონა მქვია,
ორივ-წვივ-მტვრეული...
ძვლები მაქვს, ფქვილად ქცეული...
ის, მონარქია,
ო, დიდებული...
მეც, მონარქი ვარ,
მეფის წინდებული...
ჭკუა, თავი მაქვს, გონი მაქვს,
მოჭრილი, ლანგრით მირთმეული.
...
მტკვართან რომანტიკას ვეძებ,
მე ვარ ბარათაშვილი, ტატო.
ვადიდებ ვნებებს,
ვგმობ ღმერთებს...
ოღონდ, შენ, იგივე მამცნო.


19 სექტემბერი, 2024წ.

el poet

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი