Kartvelian

ბნელეთში
მწვანედ ბიბინებს
მინდორი,
ღერად და ღერად...
მე, აბსურდი ვარ,
უწინ,
საუკუნოდ მყლაპა
შენდამი მზერამ.
ჩემში პოეტმა
წერა და წერა...
ერთ დროს 
შემოდგომისფერი,
თმა გაიჭაღარავა...
ღერად და ღერად...

***

...
და
კი,
მიღირდი,
ამდენ
თვითგვემად?


28 სექტემბერი, 2024წ. 

el poet