Kartvelian
ბნელეთში მწვანედ ბიბინებს მინდორი, ღერად და ღერად... მე, აბსურდი ვარ, უწინ, საუკუნოდ მყლაპა შენდამი მზერამ. ჩემში პოეტმა წერა და წერა... ერთ დროს შემოდგომისფერი, თმა გაიჭაღარავა... ღერად და ღერად... *** ... და კი, მიღირდი, ამდენ თვითგვემად? 28 სექტემბერი, 2024წ. el poet
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი