მკვდარი მხატვარი

მთვარე ჰგავს ვერცხლის მონეტას.
(მე არ გავყიდი სულს).
სადარბაზოში ისმის,
ქმარი როგორ კლავს
ჩემს ბოზ მეზობელ "ჟონეტას".
(თუ შენი თავი გძულს...)...
- ვიღლები.
- ძაან?
- ალბათ.
- რას ქვია, ალბათ?
- არ ვიცი.
- ის არ იცი, ნამდვილად ძალიან იღლები თუ არა, თუ ის არ იცი, რას ქვია ალბათ?
...
- პიტნის თუ გვირილის?
- ესპრესო.
- მე სამმაგს ვსვამ.
- გიჟი ხარ.
- თან, უშაქროს.
- რძით იყოს.
...
მრავალწერტილთა არმია მკლავს,
მერე ჩემს
ფიქრის 
ქალაქსაც
თითო
მოქალაქედ
ჩახოცავს...
...დამტოვებს 
ისეთივე
აბსურდად...

- ამ საღამოს, რას ვჭამთ?
- არ ვიცი.
- შეჭამ ფლავს?
- არ გეზარება?
- ხილით გავაკეთო თუ...?
- არ ვიცი.
ეზოში,
მუხაზე ამოტვიფრული ფრესკაა,
შენდამი ზმანების.
გაწამების...

- რა ვქნა,
რა ვქნა,
რა ვქნა,
რა ვქნა?!
- რა უნდა ქნა?!
- მე რა ვიცი?! იძინებ?
- მინდა, კი.
- უჩემოდ?
- არ ვიცი.
...
- ჩამოვაფარო ფარდები?
- ...თუ შეიძლება.

***

ხვალ,
ღია ცის ქვეშ,
ვხდები
ოცდაცხრამეტის.


25 ოქტომბერი, 2024წ.

Kafka Hurnmann