გიჟების მაგიდა

მრგვალ, თეთრ მაგიდასთან,
ფეხებით ვერ მივედით.
ძველი,
ხის სკამები
ვაჭრიალეთ,
ვაჭრიალეთ,
კიდეზე შევახეთ,
ტანზე მიჯნურის ხელივით
ავაწრიალეთ.
...
- რატო დააქციე?
- დამექცა.
- ბავშვი ხარ?
- არა!!
- მოგკლავ, რომ არ მოშორდეს.
- ძალით არ დავღვრიდი.
- ბავშვო. 
მართლაც,
მზერა მქონდა,
ნაწყენი ბღარის.
...
ფანჯრები წვიმისებრად
მოვრთე 
ალმასთა ნამით...
...
გავდექი,
შევიმოსე,
თეთრი ფარდით.
...
ბრახ...
პინგპონგის ცარიელი
ბურთი მომხვდა თავში...
გავალ
იქით ოთახში...
ისევ...
ბლა.. ბლა.. ბლა...
თეთრ მაგიდასთან.


25 ოქტომბერი, 2024წ.

Kafka Hurnmann