არასდროს გაგიმხელ, ვერასდროს გაგიმხელ... არასდროს გაგიმხელ, ვერასდროს გაგიმხელ...
შენ თუ ერთ თვალს მაინც ამიხელ... ერთ ვერლიბრს, შენც თუ დამიწერ, ან, წერილს... ალბათ, ასე, აღარ დავიღლები. არ დავიცლები. მაინც არ დავიცლები. მაინც ვერ გაგიმხელ. ან, არ. არეულობა, არეულობა და არეულობა... სულ იგივე, იგივე... იგივე... ... და ოღონდ, მერე, შენც გამიმხილე, რამე. მნახე. ან, შემპირდი მაინც რამეს, სანამ დამიტირებს ცალთვალა ღამე. 27 ოქტომბერი, 2024წ. electro-ego-iko
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი