საკენკი ფანჯრის რაფაზე
დაკეტილი ფანჯრების მიღმა, მე ვზივარ. ოთხივე მხარეს, შუშის კედელი... ოთხივე მხარეს, სახე, ბებერი, სადღაც მიშვერილი... შუაში - მარტო გულია. ... - ამის საქმე, წასულია. - ჩემზე ამბობენ. ძილის წითელ პერანგს მაცმევენ რამდენჯერმე ნაამბოხებს. ... მე ღია ფანჯრებთან ვყრი საკენკს. ველოდები ბერივით შავ ყვავებს. ... მე მეძახიან ღამის და ტყვიების მჭამელს. 22 ნოემბერი, 2024წ. electro-ego-iko
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი