მე, შენ და ხალხის ხმა

- რას ამბობს ხალხი?
- ხალხი ყეფს!
ბოთლების გროვას ჰგავს,
ბოღმით ავსილს.
ხალხი ყეფს,
და შენდამი ჩემს წერილებს -
ეძახის თეთრს.

- ნუთუ შენი ცხოვრებიდან,
ასე მალე წამშლი?
- დღეს ვერ.
ანდაც, ვერცერთ დღეს.
მე ხომ ტალღები მინდა,
თანაც ისეთი, რომ შხეფს!
აბა ზეცაშია მხოლოდ,
ცხოვრება წმინდა.
შენი ანკესი მატყუებს - მე თევზს.

და დადგება დრო ალბათ, სამუდამოდ და ერთხელ,
ჩვენ რომ ერთად წავალთ,
და ერთად გავაცდენთ ლექციებს.

- კი მაგრამ, რას იტყვის ხალხი?
- ხალხი იყეფებს!
ყეფა ხომ გვაშინებს,
მაგრამ ზღვაში,
უფრო ღრმად,
შორს მიგვიძღვის - თევზებს.


7 სექტემბერი, 2021წ.