მე არ მასვენებს...

მე არ მასვენებს, როცა გნახე,
ცხოვრების კლდიდან, რომ ეშვებოდი ფიქრებით,
და ყველაფერი მის მერე არის მწარე,
ნეტავ, ზღვად რად არ ვიქეცი.
მის მერე თითქოს, წახვედი ცამდე.
გეძებ ტოტებზე, ჩიტებში.
და ასე, უაზროდ, მაინც მინდა,
შენამდე მოსვლის მწამდეს. 

მარტო ერთში არა,
თითქოს გაიფანტე ყველა კორპუსში.
და მეც, უიმედობაში, 
ატმისფრად დამაღამდა. 

მე კვლავ ველი წერილს.
წეირილი იტყვის:
"ჩვენს შორის ზღვა კვლავ ატალღდა,
და შენც, ჩაკარგული, 
გიპოვნე ჩემს გულში."


8 სექტემბერი, 2021წ.