ვ ა ჟ ა ს ე უ ლ ი
დაჭრილი ირმის კვნესაი, სალ კლდესაც აატირებსა, წყარო მთით ჩამონადენი სისხლად იქცევა ყმისასა მოვა ურჯულო და დალევს, თეთრს შავად იტყვის ძმისასა არვის დაინდობს ალქაჯი ცოცხალს მიაყრის მიწასა ისე არმოკვდეს რჯულ-ძაღლი, რჯულიან შაეყაროსა,
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი