ვ ა ჟ ა ს ე უ ლ ი


დაჭრილი ირმის კვნესაი,
სალ კლდესაც აატირებსა,
წყარო მთით ჩამონადენი
სისხლად იქცევა ყმისასა
მოვა ურჯულო და დალევს,
თეთრს შავად იტყვის ძმისასა
არვის დაინდობს ალქაჯი
ცოცხალს მიაყრის მიწასა
ისე არმოკვდეს რჯულ-ძაღლი,
რჯულიან შაეყაროსა,

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი