გულის ქუხილი

ეჰ, როგორ წვიმს და ქუხს?!
ელვა უნათებს სულს,
ამინდი ისევ წუხს,
რომ ძლიერ სტანჯავს გულს,
იქ ჰხედავს შენახულს,
სიყვარულს შელახულს...
ეჰ, როგორ წვიმს და ქუხს?
იგი ვერ უძლებს სუსხს...
მაგრამ, მის მწარე სულს,
მაგრამ მის ნატანჯ გულს,
ძლიერ სტანჯავს, ის წუხს,
ღირსებას შელახულს..
...ჰხედავს და ყოველ წუთს 
უძღვნის სხვის გულს და სულს,
ეჰ, როგორ წვიმს და ქუხს?!