ზღვის სანაპიროზე


მე წავალ მოლბერტით,
ზღვის სანაპიროზე...
ტილოზე დავხატავ ცას, მთას...
ზღვას - შენს თვალისფერს.
თუ მოხვალ - ნუ მკითხავ,
რად ვხატავ ცას და ზღვას,
ნახატი უკლებლივ 
გიამბობს ყველაფერს.
მიხვდები მე რატომ 
არ მინდა ვინმე სხვა, 
შენამდე ვინც იყო...
ხსენებაც არა მაქვს...
ნახატი გიამბობს,
რომ ყოველ ადგილზე,
ტილოზე ხატიხარ:
ცად, ზღვად, მთად...
ყველა(ფრად)...ათას(ფრად)...
თუ მოხვალ, მივხვდები
ლოდინად მიღირდი,
უთქმელად გავიგებ:
რომ უკვე ჩემთან ხარ...

ნეტავ შენ რომ იყო
ჩემსავით მხატვარი
ჩემს თვალისფრად...
სულ მწვანედ...მორთავდი?
ცას, ზღვას, მთას???

2019
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი