შენ რაც არსებობ
შენ რაც არსებობ... ჩემს სხეულში და ჩემს ვენებში... სისხლად დადიხარ... და არა წითლად... სხვადასხვა ფერად... როგორ მშვიდად ხარ... რა გაშეშებს, როცა მიყურებ... როცა კითხულობ ჩემს ტკივილებს მიკვირს: ჩუმად ხარ... როგორ მტკივა უშენობა და არ მიყუჩებ... როგორ ეტყობა ეს ტკივილი ჩემს სავალ ქუჩებს ლოდინით დაღლილს... შენს ნაბიჯებს როგორ ელის კვლავ და უკვე წაშლილ შენს ნაკვალევს სევდით გაჰყურებს... 2020
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი