შენ რაც არსებობ
შენ რაც არსებობ... ჩემს სხეულში და ჩემს ვენებში... სისხლად დადიხარ... და არა წითლად... სხვადასხვა ფერად... როგორ მშვიდად ხარ... რა გაშეშებს, როცა მიყურებ... როცა კითხულობ ჩემს ტკივილებს მიკვირს: ჩუმად ხარ... როგორ მტკივა უშენობა და არ მიყუჩებ... როგორ ეტყობა ეს ტკივილი ჩემს სავალ ქუჩებს ლოდინით დაღლილს... შენს ნაბიჯებს როგორ ელის კვლავ და უკვე წაშლილ შენს ნაკვალევს სევდით გაჰყურებს... 2020
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი