შენ რაც არსებობ


შენ რაც არსებობ...
ჩემს სხეულში და ჩემს ვენებში...
სისხლად დადიხარ...
და არა წითლად...
სხვადასხვა ფერად...
როგორ მშვიდად ხარ...
რა გაშეშებს, როცა მიყურებ...
როცა კითხულობ ჩემს ტკივილებს
მიკვირს:  ჩუმად ხარ...
როგორ მტკივა უშენობა
და არ მიყუჩებ...
როგორ ეტყობა ეს ტკივილი
ჩემს სავალ ქუჩებს
ლოდინით დაღლილს...
შენს ნაბიჯებს როგორ ელის კვლავ
და უკვე წაშლილ შენს ნაკვალევს
სევდით გაჰყურებს...

2020
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი