მწუხრში სანთლები ...


მწუხრში სანთლები იწვის თეთრები –
განათებული მთვარით ალვები...
შენ ალბათ დარჩი მწყემსი კეთილი,
მწყემსი – აპრილის ღრუბლის არვეთი.

აქ ვწევარ ახლა მთვარის ფეხებთან –
ვერცხლისთმებიან ლამაზ ასულთან,
სიკვდილმა შენი გზა დაასრულა
და შენი სულით ზეცა შეღება.

გასრულდა უკვე წელი მეექვსე...
ცხოვრება მოჩანს, როგორც ჭაობი
და დაკიდებულ ცის კიბეებზე
შენი ირიბი ჩრდილი ჩამორბის.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი