"ცხოვრების წლები"
მუხლებ დაჩოქილს შენს წინ უფალო, ვითხოვ შენდობას უღირს ცხოვრების, არეულ ფიქრებს, არეულ გზა კვალს ვინ გამიფანტავს, ვინ გამიქარწყლავს, ვეღარ ვცნობ თავს, შინაგან ხმას მივყავარ გზად არ ვიცი სად, არ ვიცი სად... როგორც კელაპტრებს აქვთ ოხშივარი სანთლივით ვიწვი როგორც იარა. გზა გამყოფ ქუჩაზე ვდგავარ, ვფიქრობ მე ნელა საით ვიარო შინაგან ხმას ვუსმენ ისიც არ იღებს პასუხს, როგორც ყველამ დამტოვეს მარტო. ღმერთო ნუ მომკლავ შემინდე ცოდვილს აქ ხომ ფერები მრავალ გვარია, სიყვარულს საფუძვლად უდევს ადამს და ევას შეუნახია.. დავუბრუნდები ცხოვრებას ჩვეულს დამავიწყდება წარსული ჩემი, წლები კი რბიან მიწევს დღენი, მომაგონდება ალბათ ეს წლებიც მაგრამ იმ ქვეყნად თუ რამე არის, ცხოვრების წლებიც წამიერია, წავა გაქრება, როგორც ფიქრები. ავტორი: ირაკლი გოგოხია
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი