დედასამშობლო გვიხმობს!

მე ქართველი ვარ,გაგიგიათ? აფხაზეთიდან
აბჯრის მაგივრად,შემორტყმული უჩუმრად ვტირი
ეჰ ჩემო ქართლო ყურმუსაღო კერის ტუსაღო
ჩვენში პირველი შენ დაიჭერ და ვეღარ იბრძვი

კვლავ გარბის წლები გაზაფხულიც აყოვნებს მარად
ჩვენსავით ბაძავს დეკემბერი ვახტანგ გორგასალს
მე აღარ ვიცი,რაღა ვუყო შევინახო თუ
ღია ფანჯრიდან გადავფინო დროშის პოვსეტკა

რადგან ადრეც ვთქვი ახლაც ვამბობ ეჰ ტუსაღი ვარ
მაგრამ შაჰიდად თავს მოვიკლავ მე გეფიცებით
რადგან ჩვენ ჩვენმა მოღალატემ უკვე გაგვყიდა
და დაგვამარცხა ცოფიანმა ოსმან ხანებმა 

როგორც აჭარა,თბილისი და კლდე დარიალის
კავკასიონზე თუ ფერდობზე დაწვა ბზიფის მთის
სამასი წლის წინ,სულ სამასი ბავშვი ბიჭი და
აქ ასე ტანჯვით ჯვარს სახავდნენ მჭადზე უფლისთვის

თუმცა ეს ოდა სამშბლოა,ჯვარცმულ ქრისტესთვის
და მერე ალბათ პირნათელი კვლავ ცამდე ივლი
სირცხვილი,ასე როგორ გვძლია პატივდიდებამ
სირცხვილი,ქართლში ირანის დროშა ცამდე რომ მიდის