სევდიანი პოეტი

პოეტი არა ვარ,
რა მწერალი,
კარგად ხარ,
მე უბრალოდ ვაცოცხლებ
თეთრ ფურცელზე ამ განცდას,
და გულიდან გადმომაქ რაღაც მძიმე ეს ტანჯვა,
რომ ვერავის გავუმხელ, ეს ტკივილი რად დამაქ

სევდიანის ლექსები პოეზიას დარჩება,
პოეზიას თუ არა სადმე ბნელში დალპება,
ვის სცალია ლექსისითვის,
თანაც სევდის ფერისთვის,
სევდას ვინღა ატარებს,
ან ვის რაში ვადარდებ.

აქ ხომ ყველას ესვრიან ვინც კი სევდისფერია…
არავინ არ დაგინდობს შენზე ჭორებს ყვებიან…
ამიტომაც სულ მარტო ახლაც სადღაც ბნელში ვარ…
სევდიანი ლექსებით ახლაც თქვენთვის ვმღერივარ…