წრფელი გრძნობა

მე ვფიქრობ, რომ ყველაზე კარგი ის არის, როცა არ გჭირდება ადამიანთან ერთად პრეტენზია და უბრალოდ მასთან ხარ ისეთი, როგორიც ხარ, მთელი შენი მანერებით და ტარაკნებით, მისი სიყვარული არ მოითმენს ახსნა-განმარტებებს, მას სჭირდება ქმედებები.

მშობლიური ადამიანი არის ის, ვისთანაც შეგიძლია საათობით ისაუბრო, მაშინაც კი, როცა სალაპარაკო არაფერია. მშობლიური - ის, ვისთანაც უბრალოდ გაჩუმებაც კი სასიამოვნოა. ეს ის ადამიანია, ვინც მენატრება, თუნდაც ერთი დღე არ გისაუბრიათ, რადგან თითქოს რაღაც მნიშვნელოვანი გამოგრჩათ მის ცხოვრებაში.

ჰკითხეთ საკუთარ თავს: მზად ხართ იყოთ მისი მხარდაჭერა რთულ ცხოვრებისეულ სიტუაციებში და იზრუნოთ თქვენს ურთიერთობაზე? 

თქვენ ამბობთ, რომ ადამიანები უმადურები არიან, რა გავაკებთ მასთან?

უბრალო სიყვარული რომელიც წრფელია.