რატომ და რისთვის

"- Მე ცუდად ვიგრძენი თავი, ცუდად იყავი და არ მოხვედი, შენ არ მოსულხარ ამის სათქმელად, ჩემთან დასაჯდომად, დასამშვიდებლად ეს არის ღალატის მსგავსი, როცა შენს არჩეულს ირჩევ, როცა რადიო მე ვარ ამ დროს თავში რაღაც შეუქცევად შემოტრიალდა, ადრე მეგონა, რომ ასეც უნდა ყოფილიყო.

რატომ იტვირთება სხვები - და სხვანაირად რატომ გამოდის?

ვიღაც გადანაშაულებს "წუწუნსა და ტირილში," ვიღაც კი ღალატად თვლის, რომ ჩუმად ხარ და ყველაფერს თავად ატარებ თუ დავშორდებით, რა თქმა უნდა, სამწუხარო იქნება ჩემი ბინა ცარიელი იქნება.

იცი, სახლში მისვლა მინდა და გასაღები ჯიბიდან არ ამოვიღო, უბრალოდ მინდა ჩემს კარზე ზარი დავრეკო და გავაღო მოგონებების კარი, სადაც იქნება ჩემი განვლილი ცხოვრების ყოველივე შეცდომა, თუ სისწორე, იქ იქნება ის ყოველივე მათგანი ვინც კი გული მატკინა, ვინც ჩემს გრძნობებზე ცხოვრება აიგო, მაგრამ მათ ერთი არ იციან, მე უკვე პატიება შემიძლია.

- იცი რა არის ყველაზე უცნაური?
- Რა?
- შენთან ერთად თავს ყოველთვის კარგად ვგრძნობდი მაშინაც კი, როცა ძალიან ცუდად ვიყავი.