ამბავი შავთა და თეთრთა


როდესაც ძლიერ აკაშკაშდება
თვალთა დამწველი თეთრის ნათელი,
შავის სიშავე აღარ შავდება,
აღარ უშველის აღარც სანთელი.

ვითომ წამოდგნენ, თავი აიღეს,
მაგრამ ეს არის სიცრუე მხოლოდ,
თავში ცოდნაც კი ვერა არიეს,
მდაბიოდ ძირს ემთხვევიან ბოლოს.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი