* * * (ო, მეგობარო...)


ო, მეგობარო ეს ლურჯი ნათელი
მტვრიან სარკმელში ისევ იყურება.
ლოდინი, ლოდინი, ლოდინი ამდენი...
და გულის კარები უხმოდ იხურება.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

@ კონტაქტი