განსასვენები

მოჩანს განსასვენები
ჩონჩხთა ძვლებით ნაგები,
ცივ სისხლით შენაღები.
აღარ ბჟუტავს ჭრაქები
დაჭკნნენ უცბად ჭადრებიც,
ვიცი მალე ცივ გვამებს
მეც ვნებით ჩავბარდები.
როგორ ვნატრობ ტრიუმებს
იქ ცრემლი ვერ იბუდებს.
ვგრძნობ ცივ ნამებს და ტბორებს
გვამი ცრემლით დატბორეს.
შენ ხარ ჩემი საფარი,
არ მყავს შენი სადარი,
მსგავსი,შენი მანდილის
სხვაგან,არსად არ არის.
/კახა გორგაძე 12.04.2021/