თეთრი ღამენი


სახლში მყავს ბიჭუნა გამოკეტილი
ძალიან უყვარს მას ქალი ერთი
სული აქვს ერთობ გამოკვეთილი
ის ქალი არის მისთვის ღმერთი

მასზე ფიქრებში ათენებს აღამებს 
აცრემლებს ადარდებს ნახატებს არ ამხელს
გაამხელს!?ნეტავ რისთვის გალახეს
მისთვსი სამყარო წამში დაამხეს

სახლში მოვარდა ხმალი ალესა 
თითქოს უნდოდოა ნესტანი დაეხსნა
მაგრამ ნესტანი არ არის მისი
ჭკუიდან ის შლის რომ არის სხვისი

გოგონა მყავდა ყმაწვილობაში
სიყვარულს ვუხსნიდი ვუმღერდი ცას
მაგრამ დავკარგე აზრთმრავლობაში
ვუყურებ ბიჭუნას და ვხედავ თავს

გოგონა ვერ ხვდება გონების წადილს
ან ხვდება მაგრამ იკავებს უბეს
მისთვის ღმერთები აწყობენ ნადიმს
რადგან მზესავით აანთებს სულებს

მე მენატრება სურნელი შენი
და ეგ ლამაზი შავი თვალები
მე მენატრება ბაგენი ერთნი
და ის უსიტყვო თეთრი ღამენი
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი