იგი


ვზივარ და ვუყურებ მთას
ბილიკით გაკვალულ გზას
ვზივარ და ვუყურებ მას
როგორ ივარცხნის თმას

ფერდობზე ამოდის მზე 
მისი სხივები მჭმას
ვფიქრობ დავნებდე რას
შენი სურვილი მკლავს

იცი რა ხდება დღეს
გონება ფიქრობს ბევრს
ვერ დაგანებებ თავს 
სანამ არ გავცრი კვამლს
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი