სხივები ლანდში


ველოდი მუზას ამდენი ხანი
და ამ ლოდინში დრო განვლე ჩქარი
დრო გადის რომელსაც არააქვს აზრი
სანამ მკლავებში მაქვს შენი თავი 

მინდა მოგითხო ამბავი წყნარი
როცა მეზმანე იყავი დარი
სითბოს ნაკადი უკვდავი ალი
რომელმაც გააქრო სიცივე მკვდარი 

და რომ დამეცა სხივები ლანდში
მაშინ გავნათლდი სიცოცხლის არსში
თითქოს ვიგრძენი შენი შეხება
გული ვეღარ ძლებს უკვე ფეთქდება 

სწორედ ამ დროს გამომეღვიძა 
და ამ სიზმარს მოჰყვა რეპლიკა 
რატომ დამეწყო მე ისტერიკა
ალაბთ იმიტომ მომაწვა განცდა
თითქოს დაგკარგე და გული დამწყდა.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი