სულის მუხლმოყრა

არც  ერთ  სულდგმულთან  არ  მიცდია  მოყრა  მუხლების,
მუხლად  არ  ვმდგარვარ  წინ  მართლების,  აღარც  მუხთლების!..

ძალა  ჩემს  მუხლებს  ვერ  წარსტაცა  ტკბილმა  ტრფობამაც,
ვერ  მოერია  სიამაყეს  დასაჩოქავად !

აღარც  ხატების,  ჯვრების  მსურდა  ფეხთით  ჩამუხლვა,
შიშით  მუხლმოყრა  ღმერთის  წინაც,  ლოცვა,  ჩამურვა...

და როცა  სულში  შემომენთო  მეტი  ტრფობაზე,
უფლის  სიყვარულს  დავუჩოქე  შიშთა  თმობაზე (!) ,

გულით  დამქონდა,  ვატარებდი  რადგან  ვის   შიშსაც, 
ვეღარ  ვყვარობდი,  ვეყრებოდი  მღერას,  მის ვიშსაც ...

ჰოდა, აღარ  მაქვს  შიში  ახლა  არც  ერთ  წამს  უფლის,
ამად  მოვდრიკე  მის  წინაშე  უდრეკი  მუხლი !

					2001  წ.