ჩაის სმის ტალღებს
მე არ მინდოდა დარჩენა გზაზე, სადაც ობლები იყვნენ მიწაზე. ამ მაისის თვეს როგორ მიყვარდა მისი ტუჩები და მზის სინაზე. ყველამ იცოდა საზლის გზა მაშინ, მხოლოდ მე დავრჩი ღამის პალმებში და მოგონებწბს, ჩაის სმის ტალღებს, მე ვიხსენებდი მატარებელში. უკვე დილაა და ივლისია, თოთქოს ეგვიპტელ ქალს გაეღვიძა და ცეკვავ როგორც "სალომე" (იუდეველი პრინცესა) ზღავაზე. ამ მდინარესთან ადრეც ვყოფილვარ, აქ მიკოცნია შუადღის მზისთვის. მხოლოდ არ მახსოვს რისთვის დავტოვე მე მზის ღიმილი ტალღების ხმისთვის.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი