ჩემს საქართველის.


ძლევამოსილო და იდუმალო მშვენიერებავ
შენ აქ იბარტყე უდიდესი ბედნიერება,
შენ აქ ციმციმა ვარსკვლავებსაც მოუწყე ბუდე
რომ საოცარი სილამაზის ბუნებას ქმნიდე.

და ეფინება შენს მწვერვალებს უცხო სინათლე
როგორც არასდროს,არსად მოფენია ცას სილაჟვარდე
და ახლოვდება იდუმალი ფერიცვალება
მზის გულზე გაშლილს დაგვრჩენია სულის სინათლე.
2010 წ

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი