ვიცი ..

ვიცი, 
რომ ჩემს იქით 
ვარდები 
გელიან.
მეც ჩუმად შეგკითხავ: 
წახვალ, 
თუ დარჩები?
- შენ ამბობ: 
სიცოცხლე არც ისე 
გრძელია.
წავალო, 
მომძახი ხეტიალს 
ნაჩვევი.
და ზოგჯერ 
წააგავს ოაზისს 
მირაჟი,
გულში რომ გწყდება და 
დაეძებ ხელებში.
როდესაც 
მცირეა გრძნობათა 
ტირაჟი
ვარდებიც 
ჭკნებიან მეწამულ 
ფერებში.