ზმანება


როდესაც თვალებს დავხუჭავ:
თვალების მიღმა,
სადღაც,
გონების ბნელ სივრცეებში ვამჩნევ 
უცნობ გოგონას.
მზესავით ამონათებულს 
და ისევ ჩასასვლელად მზად მყოფს.
ჩემი თვალები დააბრძანებენ მას, 
როგორც დედოფალს.
მზე მის თმებში ანთია,
მზე ხომ მუზების მწვნელია? 
როდესაც თვალებს ვახელ
და ვუსწორებ სამყაროს,
ვატყობ, 
რომ უნებურად სველდება...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი