მასში ლექსია, ვით თოთო ბავშვი ..

მასში ლექსია, ვით თოთო ბავშვი,
ჯერ არ შობილი და უკვე
ზრდილი...
მცირე ნაჭერი მფეთქავი ხორცის,
ათასი განცდით თბილი და 
გრილი...
კვლავ მოუსვენრად სცემს,
(არ ჩერდება,)
ღიმილს უცოცხლებს სახედ
ფიტულებს
დღეს შენ მითხარი: ხარ ჩემი
გული!
მე კი არ ვიცი, როდის გიმტყუვნებ.