***
ამღვრეულ ზეცას მოსწყდა მზის სხივი, არავინ ელის ღამეს მთვარიანს, ნასიცოცხლარზე დღითიდღე ვკვდებით, მაგრამ ვარსებობთ რაც მთავარია. ერთფეროვნებით ,,ვცოცხლობთ”ყოველდღე, ვერ გამიგია სიცოცხლის ციკლის, მოკვდა ერთი და გაჩნდა მეორე, კაცი კი მხოლოდ ხორციელს იცვლის.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი